به منظور بررسی روابط ژنتیکی سیب های «گلاب» ایران با رقم های تجاری داخلی و خارجی، از 28 جفت آغازگر ریزماهواره SSR استفاده شد. بر اساس الگوی نواری حاصل، 22 جفت آغازگر در 27 نژادگان سیب الگوی چند شکل و قابل امتیازدهی تولید کردند. برای هر مکان ژنی تعداد آلل ها از دو تا 11 آلل با میانگین 4/5 متغیر بود و محتوای اطلاعات چند شکلی در بین رقم های مورد بررسی از 37/0 تا 77/0 با میانگین 68/. ارزیابی شد که هتروزیگوتی بالا را در بین رقم های سیب نشان داد. گروه بندی نژادگان ها با استفاده از ضریب تشابه نی و الگوریتم UPGMA، رقم های سیب مورد بررسی را به پنج گروه شامل چهار گروه سیب های ایرانی به استثنای «اهر-2» و یک گروه سیب های خارجی منتسب کرد. بیشترین شباهت ژنتیکی در بین رقم های سیب «گلاب» مشاهده شد که از مناطق مختلف جمع آوری شده بودند. با در نظر گرفتن ویژگی های ظاهری مشابه رقم های سیب «گلاب» و نزدیکی روابط ژنتیکی آن ها این فرضیه تقویت می شود که به احتمال رقم های سیب «گلاب» منشا مشترکی دارند.