توجه به آینده ما را به‌طور جدى محتاج تجهیز به ابزار اصلى توسعهٔ کشاورزى یعنى ترویج و آموزش کشاورزى و منابع طبیعى نموده است و لازم خواهد بود که به‌جاى باقى‌گذاردن مشکلات ریشه‌اى براى نسل آتی، به سرمایه‌گذارى وسیعى که متضمن ثمره‌اى ارزنده باشد، اقدام گردد و از این طریق در اسرع وقت به ارتقاء فرهنگ حرفه‌اى روستائیان توجه شود. به‌همین منظور کنفرانس جهانى تحول کشاورزى و توسعهٔ روستائى در سال ۱۹۷۹ از طریق سازمان خواربار و کشاورزى جهانى در رم تشکیل گردید که ۱۴۵ نماینده شامل ۸۹ وزیر، ۲۵ معاون وزیر و ۱۳۴۳ نماینده و ناظر از کشورهاى عضو در آن شرکت داشتند. در این کنفرانس ضمن تأکید بر لزوم آموزش زنان روستائی، بر اولویت بررسى وضعیت تحقیق و ترویج و آموزش در خصوص توسعهٔ روستائى و حذف فقرا از این جوامع و توجیه آنها به‌سمت پذیرش نوآورى‌ها و پیشرفت‌هاى فنى مناسب با موقعیت تولیدکنندگان جزء (کشاورزان خرده‌پا) تأکید شد و دولت‌ها را به اجراء سیاست‌هاى آموزشی، چه از لحاظ سیاست‌ها و اولویت‌هاى آموزشى و چه از لحاظ توسعهٔ ادراک و رشد نیروى کار از جمله موارد زیر مقید نمود:
۱- اولویت دادن به تحقیق آموزش و سوادآموزى جهانى مرتبط با سایز اجزاء توسعه و ست‌یابى به تمامى یا بخشى از اهداف عمدهٔ آموزشى عمومى تا سال ۲۰۰۰ و تنظیم برنامه‌هاى آموزشى مربوط به بهداشت و تغذیه، به‌ویژه براى دانش‌آموزان، به‌منظور تسهیل تحقیق اهداف مزبور.
۲- تأکید بر سوادآموزى و مرتبط کردن برنامه‌هاى آموزشى با شرایط خاص مناطق روستائی، مزارع و سایر منابع باید به مدارس اختصاص یابند.
۳- تقویت آموزش‌هاى غیررسمى با تأکید بر سوادآموزى عملی، بهداشت، اقتصاد خانه، تغذیه، تنظیم خانواده، قوانین کشاورزی، خدمات حقوقی، تعاون و مدیریت مزرعه و نیز تمرکز جدى بر تعالى مهارت‌ها و تجارب حرفه‌اى کشاورزان.
۴- تقویت آموزش‌هاى غیررسمى براى بالا بردن مهارت‌هاى مورد نیاز براى صنایع روستائی، تأسیسات و تگهدارى آنها.
۵- توسعهٔ آموزش ترویج کشاورزی، جنگل‌دارى و ماهیگیرى به‌خصوص در حد متوسط جامعه با تأکید بر مشکل‌گشائى و تطبیق با شرایط محلى و تجارب عملی، ارتباط تحقیق و ترویج و آموزش رشد مهارت‌هاى فنى روستا و تقویت این ارتباط و جلب مشارکت روستائیان در تنظیم اولویت‌هاى تحقیقى و آموزشى ترویج.
از طریق این کنفرانس، همکارى طولانى و موفق سازمان خواربار و کشاورزى جهانی، یونسکو و سازمان جهانى کارگرى در زمینهٔ آموزش کشاورزى وارد مرحلهٔ جدیدى شد؛ سه سازمان مزبور توافق کردند که براى تقویت و پیگیرى نتایج کنفرانس تلاش کنند.
این همه، در نهایت یک نکتهٔ کاملاً جدى را در جهت توسعهٔ روستائى و کاربرد آموزش در این مسیر روشن مى‌کند که وضع نابسامان کنونى و نیز فقر اطلاعاتی، مهارتى و امکاناتى تولیدکنندگان محصولات زراعى و دامى به هیچ‌وجه صحنه خوبى براى ورود به دنیاى جمعیتى آینده نیست از این رو لازم است در سطح جهانی، و دست کم دربارهٔ موضوع مورد بحث در این مجموعه براى توسعهٔ آموزش‌هاى فنى و حرفه‌اى رسمى و غیررسمى در کشاورزى و منابع طبیعى تمهیدات اساسى اندیشیده شود و هر چه سریع‌تر قواى فرتوت این افراد که به واقع پشتوانهد تأمین نیازهاى اولیهٔ کشور هستند بازسازى و دائماً تقویت شود.
سازمان خواربار و کشاروزى جهانى در این زمینه لااقل در سال ۱۹۷۹، که کنفرانس مزبور تشکیل شد، ۲/۷۲ درصد از طرح‌هاى خود را به فعالیت‌هاى آموزشى کشاورزی، نزدیک ۸ درصد را به ماهیگیرى و شیلات، ۲/۶ درصد را به جنگل‌دارى و ۶/۱۳ درصد بقیه را به سایر آموزش‌هاى مربوط به کشاورزى و منابع طبیعى اختصاص داده است. اما با توجه به آنچه در زمینهٔ حیاتى بودن ترویج و آموزش کشاورزى مطرح شد چرا هنوز در بسیارى از کشوردهاى در حال رشد:
۱- در قالب آموزش‌هاى مؤثر تربیت نیروى انسانى سرمایه‌گذارى‌هاى کلان بازدهٔ اندکى دارد؟.
۲- صدها زن و مرد جوان فارغ‌التحصیل از مدارس و دانشکده‌هاى کشاورزى هیچ‌جا به‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم در امر توسعهٔ کشاورزى دخالت ندارند؟.
۳- کشاورزانى که عمرى در کار کشاورزى اشتغال داشته‌اند و به‌شدت نیازمند افزایش کارآئى حرفه‌اى هستند از آموزشى که واقعاً بدان احتیاج دارند دور مانده‌اند؟.
علاوه بر پرسش‌هاى فوق باز هم باید دریافت که چرا، به‌ویژه در کشور ما، کشاورزى که حیاتى‌ترین نقش را در تأمین احتیاجات کشور و رفع نیازهاى جمعیت انبوه آن دارد على‌رغم تأئید همه متخصصان، صاحب‌نظران، سیاست‌مداران و مسؤولان دوره‌هاى مختلف تاریخ کشور هنوز هم کمترین رشد را دارد و آن طور که باید و شاید مورد توجه قرار نمى‌گیرد.
منبع : سایت آفتاب
از لطفی که به ما داشتین و لینک ما رو روی بلاگتون گذاشتین خیلی ممنونیم و امیدواریم که روزی کشاورزی و زراعت ایران عزیز به نقطه اوج در طول تاریخ کشور برسد که این امر فقط به کمک شما و همه محصلین این رشته امکان پذیر است.
من دانشجوی رشته ترویج واموزش کشاورزی هستم.وامیدوارم که روزی فرا برسد که بتوانیم باروستاییان کشاورز به این نقطه اوج برسیم.