|
مقدمه
بخش کشاورزى در اقتصاد کشورهاى در حال توسعه
به خصوص ایران به سبب در برگرفتن فعالیت جمع کثیرى از جمعیت جا یگاه ویژه
اى دارد (فائو،1998). با توجه به شرایط طبیعى و اقتصادى کشور ما، مخاطراتى که
سرمایه گذارى در بخش کشاورزى را تهدید مى کند بسیار جدى است . کشاورزى فعالیتى
سرشار از مخاطرات است. در این فعالیت انواع مخاطرات طبیعى، اجتماعى، اقتصادى، و
مخاطره آمیز فعالیتهاى کشاورزى شیوه ها و طرق متفاوتى را به منظور کاهش مخاطره به
کار گرفته اند که از بین آنها سه شیوه اصلى اجتناب از مخاطرات اجتناب پذیر، پیشگیرى
از مخاطرات از طریق اصلاح و بهبود تسهیلات و فنون و سازمان و سهل انگارى برخى از
مخاطرات غیر قابل اجتناب و غیر قابل پیشگیرى و نتیجه چاره اندیشى براى ساز و کار
هاى جذابى عمومیت دارد (برزنده،1378).
بر اساس هریک از این رویکردها چارچوب هاى عملیاتى خاص
تدوین شده است که بروى هم شکل گیرى نظام هاى بیمه محصولات کشاورزى در کشور هاى
مختلف متناسب با شرایط اقلیمى و اقتصادى – اجتماعى کشورها منجر شده است . مجموعه
اطلاعات موجود بازگوى آن است که کار بست این سیاست ها در بسیارى از کشورها از طریق
کاهش مخاطره آمیزى فعالیت ها و افزایش تولید صادرات محصولات کشاورزى را فراهم
ساخته است . همین طور بخش کشاورزى در کشور با تامین حدود 26 درصد تولید ناخالص ملى
( GNP) ، 25 درصد اشتغال نیروى کار بیش از 80 درصد نیازهاى غذایى ، 26 درصد صادرات
غیر نفتى و حدود 90 درصد نیاز صنایع به محصولات کشاورزى به عنوان مهمترین بخش
اقتصادى و محور برنامه هاى توسعه اقتصادى اجتماعى کشورها مطرح است(سازمان مدیریت و
برنامه ریزى،1384). با وجود اهمیت بخش کشاورزى در اقتصاد کشور، فعالیت در این بخش
نسبت به سایر فعالیت هاى تولیدى و اقتصادى تفاوتهایى دارد، از جمله اینکه فعالیت در
بخش کشاورزى به علت اتکاء زیاد بروى طبیعت ،ذاتاً فعالیتى پرخطر و تداوم با ریسک
محسوب مى شود (سجادى،1378).
در بین سیستم هاى مختلف حمایت از تولید کنند گان بخش
کشاورزى و دامدارى و جبران زیانها و خسارات آنها، بیمه محصولات کشاورزى و دام به
عنوان یکى از ابزارهاى حمایتى مناسب جهت حمایت از منابع مالى تولیدکنندگان و سرمایه
گذاران این بخش ها در هنگام بروز حوادث قهرى و طبیعى، از سوى صاحب نظران علوم
اقتصادى کشورها مورد تاکید جدى قرار گرفته است و در نظام هاى مختلف کشاورزى مورد
تاکید جدى قرار گرفته است و در نظام هاى مختلف کشاورزى و دامدارى اکثر کشورهاى در
حال توسعه و توسعه یافته جهان اعمال مى شود ( ترکمانى،1377). منبع: وب سایت انجمن ترویج و آموزش کشاورزی |