گندم آذر

وجود شرایط خاص آب وهوایی و تعداد اقلیم ، زراعت در مناطق دیم را با مشکلات زیادی مواجه ساخته ساخته است . استرس های خشکی ، سرما ، گرما ، توزیع نتمناسب بارندگی ووجود بیماری های زنگ زرد از جمله عوامل کاهش تولید محصول گندم (دیم ) در مناطق به شمار می آیند . با توجه به اهمیت گندم و نقش آن در تغذیه جامعه ، بخش غلات موسسه تحقیقات کشاورزی دیم با تأییدات الهی و تلاش ارزنده پرسنل فنی ایستگاه های دیم ، پس از سالها تلاش و کوشش شبانه روزی ، گندم نان آذررا اصلاح و معرفی نموده است .رقم آذرحاصل تلاقی سرداری (Sefid) با لاینBb/Inia/Kvz/my 71/Maya S می باشد که بعد از رورگ گیری در بخش غلات دیم کرج و گزینش درایستگاه دیم مراغه و سایر ایستگاه ها به علت برخورداری از ویژگی های خاص زراعی ، لاینKvz/my 71/Maya S تحت عنوان رقم آذر در سال 1378 برای کشت در مناطق سردسیر و معتدل دیم کشور معرفی شد .

رقم آذر بعد از سال ها ارزیابی در ایستگاه های مختلف دیم کشور ، به علت دارا بودن صفاتی مانند زودرسی ، تحمل به تنش های خشکی ، سرما و دارا بودن عملکرد بیشتر نسبت به شاهد های سرداری و سبلان به ترتیب ( 14 و 16 درصد ) انتخاب شد . میانگین عملکرد چند ساله رقم آذردر کلیه مناطق مورد بررسی معادل 2143 کیلوگرم در هکتار بوده که نسبت به شاهد سرداری 269 کیلوگرم در هکتار اضافه محصول داشته است . با احتساب قیمت هر کیلوگرم گندم از قرار مبلغ 850 ریال ، ارزش افزوده آن نسبت به رقم سرداری معادل 228650 ریال در هکتار می باشد .

عملکرد دانه :

رقم آذر بعد از سال ها ارزیابی در ایستگاه های مختلف دیم کشور ، به علت دارا بودن صفاتی مانند زودرسی ، تحمل به تنش های خشکی ، سرما و دارا بودن عملکرد بیشتر نسبت به شاهد های سرداری و سبلان به ترتیب ( 14 و 16 درصد ) انتخاب شد . میانگین عملکرد چند ساله رقم آذردر کلیه مناطق مورد بررسی معادل 2143 کیلوگرم در هکتار بوده که نسبت به شاهد سرداری 269 کیلوگرم در هکتار اضافه محصول داشته است . با احتساب قیمت هر کیلوگرم گندم از قرار مبلغ 850 ریال ، ارزش افزوده آن نسبت به رقم سرداری معادل 228650 ریال در هکتار می باشد .

مشخصات زراعی :

گندم آذردارای تیپ رشد زمستانه ،زودرس ، متوسط ارتفاع بوته آن 76 سانتی متر ( ارتفاع بیشتر از سزداری و سبلان ) است . این رقم مقاوم به ورس ( خوابیدگی ) ، ریزش دانه ، سرما وخشکی می باشد ،میانگین وزن هر دانه آن 36_33 گرم است.

توصیه های بهزراعی :

تهیه بستر :

در اراضی با تناوب حبوبات ، خاک ورزی اولیه شامل گاوآهن قلمی پایه سخت ( غیر فنری) در عمق 20 تا 25 سانتی متر در پاییز بعد از برداشت گندم . خاک ورزی ثانویه با توجه به تراکم علف های هرز ، استفاده از پنجه غازی در بهار و اوایل تابستان در اولویت بعدی ، در صورت عدم دسترسی به گاوآهن قلمی پایه سخت ، خاک ورزی اولیه در پاییز با استفاده از گاوآهن برگرداندار بدون صفحه برگردان ، و خاک ورزی ثانویه در بهار و اوایل تابستان با توجه به تراکم علف های هرز ، با استفاده از پنجه غازی انجام شود .

در اراضی با تناوب حبوبات _ گندم ، استفاده از گاوآهن قلمی در تابستان بعد از برداشت نخود و استفاده از پنجه غازی در پاییز انجام شود .

زمان کاشت :

کشت گندم آذر از اوایل مهر ماه در مناطق سردسیر شمال غرب ، تا اوایل آذر ماه در مناطق معتدل کشور قابل توصیه است . نتایج آزمایش های صورت گرفته نشان داده است که آبیاری در اولین تاریخ کشت باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه خواهد شد .

میزان بذر :

مصرف بذر بر اساس ، 350 بوته در متر مربع از 120 تا 135 کیلوگرم بذر در هکتار ( با توجه به وزن هزار دانه ) می باشد ، که بسته به نوع خاک ، نحوه تهیه بستر بذر ، تاریخ کاشت و سایر عوامل ، متفاوت خواهد بود .

آبیاری تکمیلی :

نتایج آزمایشهای صورت گرفته در ایستگاه تحقیقات دیم مراغه نشان می دهد که یک بار آبیاری در زمان کاشت ( اولین تاریخ کاشت ) عملکرد آن نسبت به سرداری بیشتر می شود و ضمناً به علت مقاومت به ورس ، رقم آذر میتوان در صورت وجود آب در مناطق کاشت در دو نوبت زمان کاشت و در مرحله ظهور سنبله آبیاری شود .

فاصله خطوط کشت :

مناسب ترین فاصله خطوط کشت برای این رقم 17 تا 20 سانتی متر است در کشت با فاصله خطوط 15 سانتی متر مقدار 145 کیلوگرم بذر در هکتار نیز توصیه می شود .

میزان و زمان مصرف کودها :

مصرف کودها بر اساس توصیه آزمایشگاه خاکشناسی منطقه بوده ولی به طور عمومی مصرف 65 کیلوگرم در هکتار کود فسفات آمونیوم و 100 کیلوگرم در هکتار اوره توصیه می شود .دو سوم کود اوره در زمان کاشت به همراه کود فسفاته و بقیه کود ازته بهار به صورت سرک توصیه می شود ( لازم به ذکر است که کود ازته نباید در مجاورت با بذر قرار گیرد .)

بیماری ها :

بوده ، ولی نسبت به بیماری های 20 Sگندم آذر نسبت به بیماری زنگ زرد نیمه حساس بوده و حداکثر آلودگی آن در سال های وقوع اپیدمی

زنگ قهوه ای و سیاهک پاکوتاه گندم مقاوم است . ضد عفونی بذر با سموم قارچ کش در موقع کشت برای پیشگیری از بیماری سیاهک پنهان معمولی توصیه می شود .

کیفیت نانوایی :

گندم آذر دارای دانه سفید رنگ ، متوسط درصد پروتیین آن در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه در طول چند سال آزمایش2/11_5/9 درصد بوده که برای پخت نان های ایرانی مناسب است .
منبع : http://www.persialearn.com/agriculture/azar-wheat

اجزای گاو آهن یکطرفه

بزرگان کشاورزی

دکتر احمد حسین عدل:
احمد حسین عدل به سال 1277 به دنیا آمد و در مهر سال 1341 ه.ش در گذشت.
تحصیلات ابتدایی خود را در تبریز و دوره های دبیرستانی و دانشگاهی خود را در فرانسه به پایان رسانید. دانشنامه مهندسی کشاورزی خود را از دانشکده کشاورزی گرینیون فرانسه دریافت کرد و در سال 1302 در بیست و پنج سالگی به وطن بازگشت و به معاونت اول اداره خالصه منصوب شد. شش سال بعد در مدرسه عالی فلاحت به تدریس گیاهشناسی پرداخت و سپس ریاست مزارع نمونه کرج و ریاست مدسه و اداره امور فلاحتی در اداره کل فلاحت را عهده دار شد. هنگامی که مصطفی قلی بیات ( بنیانگذار کشاورزی نوین در ایران) امور کشاورزی کشور را به دست گرفت، تمام امور فنی را به عدل سپرد.
عدل در سال 1320، در کابینیه سهیلی وزیر کشور شد. وی سه بار در کابینه های مختلف قوام السلطنه وزیر کشور شد و یک بار در کابینه حکیم المک و یک بار نیز هنگام نخست وزیری سپهبد زاهدی به وزارت کشاورزی رسید. او در سال های 1328-1326 به عضویت شورای عالی برنامه هفت ساله انتخاب و مشغول کار گردید. آخرین سمت وی مدیر عاملی کارخانه کازرونی و ریاست سندیکای صاحبان صنایع اصفهان بود. در جریان همین سالها در دانشکده کشاورزی تدریس می کرد و در ضمن به تألیف کتابهایی نیز پرداخت. عدل در مهر ماه سال 1341 در بازگشت از اصفهان در جاده قم-تهران در تصادف اتومبیل، همراه با پسر در گذشت.
کتاب هایی که از ایشان باقی مانده است عبارتند از:
1)کتاب آب و هوایی ایران
2)تقسیمات اقلیمی
3)رستنی های ایران
4) آبهای زیر زمینی در مناطق خشک فلات مرکزی ایران

منبع : انجمن علمی دانشجویی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه تهران -http://anjomanzerat-ut-ac.blogspot.com

تاریخچه ترویج و آموزش کشاورزى

توجه به آینده ما را به‌طور جدى محتاج تجهیز به ابزار اصلى توسعهٔ کشاورزى یعنى ترویج و آموزش کشاورزى و منابع طبیعى نموده است و لازم خواهد بود که به‌جاى باقى‌گذاردن مشکلات ریشه‌اى براى نسل آتی، به سرمایه‌گذارى وسیعى که متضمن ثمره‌اى ارزنده باشد، اقدام گردد و از این طریق در اسرع وقت به ارتقاء فرهنگ حرفه‌اى روستائیان توجه شود. به‌همین منظور کنفرانس جهانى تحول کشاورزى و توسعهٔ روستائى در سال ۱۹۷۹ از طریق سازمان خواربار و کشاورزى جهانى در رم تشکیل گردید که ۱۴۵ نماینده شامل ۸۹ وزیر، ۲۵ معاون وزیر و ۱۳۴۳ نماینده و ناظر از کشورهاى عضو در آن شرکت داشتند. در این کنفرانس ضمن تأکید بر لزوم آموزش زنان روستائی، بر اولویت بررسى وضعیت تحقیق و ترویج و آموزش در خصوص توسعهٔ روستائى و حذف فقرا از این جوامع و توجیه آنها به‌سمت پذیرش نوآورى‌ها و پیشرفت‌هاى فنى مناسب با موقعیت تولید‌کنندگان جزء (کشاورزان خرده‌پا) تأکید شد و دولت‌ها را به اجراء سیاست‌هاى آموزشی، چه از لحاظ سیاست‌ها و اولویت‌هاى آموزشى و چه از لحاظ توسعهٔ ادراک و رشد نیروى کار از جمله موارد زیر مقید نمود:


۱- اولویت دادن به تحقیق آموزش و سوادآموزى جهانى مرتبط با سایز اجزاء توسعه و ست‌یابى به تمامى یا بخشى از اهداف عمدهٔ آموزشى عمومى تا سال ۲۰۰۰ و تنظیم برنامه‌هاى آموزشى مربوط به بهداشت و تغذیه، به‌ویژه براى دانش‌آموزان، به‌منظور تسهیل تحقیق اهداف مزبور.


۲- تأکید بر سوادآموزى و مرتبط کردن برنامه‌هاى آموزشى با شرایط خاص مناطق روستائی، مزارع و سایر منابع باید به مدارس اختصاص یابند.


۳- تقویت آموزش‌هاى غیررسمى با تأکید بر سوادآموزى عملی، بهداشت، اقتصاد خانه، تغذیه، تنظیم خانواده، قوانین کشاورزی، خدمات حقوقی، تعاون و مدیریت مزرعه و نیز تمرکز جدى بر تعالى مهارت‌ها و تجارب حرفه‌اى کشاورزان.


۴- تقویت آموزش‌هاى غیررسمى براى بالا بردن مهارت‌هاى مورد نیاز براى صنایع روستائی، تأسیسات و تگهدارى آنها.


۵- توسعهٔ آموزش ترویج کشاورزی، جنگل‌دارى و ماهیگیرى به‌خصوص در حد متوسط جامعه با تأکید بر مشکل‌گشائى و تطبیق با شرایط محلى و تجارب عملی، ارتباط تحقیق و ترویج و آموزش رشد مهارت‌هاى فنى روستا و تقویت این ارتباط و جلب مشارکت روستائیان در تنظیم اولویت‌هاى تحقیقى و آموزشى ترویج.


از طریق این کنفرانس، همکارى طولانى و موفق سازمان خواربار و کشاورزى جهانی، یونسکو و سازمان جهانى کارگرى در زمینهٔ آموزش کشاورزى وارد مرحلهٔ جدیدى شد؛ سه سازمان مزبور توافق کردند که براى تقویت و پیگیرى نتایج کنفرانس تلاش کنند.


این همه، در نهایت یک نکتهٔ کاملاً جدى را در جهت توسعهٔ روستائى و کاربرد آموزش در این مسیر روشن مى‌کند که وضع نابسامان کنونى و نیز فقر اطلاعاتی، مهارتى و امکاناتى تولیدکنندگان محصولات زراعى و دامى به‌ هیچ‌وجه صحنه خوبى براى ورود به دنیاى جمعیتى آینده نیست از این رو لازم است در سطح جهانی، و دست کم دربارهٔ موضوع مورد بحث در این مجموعه براى توسعهٔ آموزش‌هاى فنى و حرفه‌اى رسمى و غیررسمى در کشاورزى و منابع طبیعى تمهیدات اساسى اندیشیده شود و هر چه سریع‌تر قواى فرتوت این افراد که به واقع پشتوانهد تأمین نیازهاى اولیهٔ کشور هستند بازسازى و دائماً تقویت شود.


سازمان خواربار و کشاروزى جهانى در این زمینه لااقل در سال ۱۹۷۹، که کنفرانس مزبور تشکیل شد، ۲/۷۲ درصد از طرح‌هاى خود را به فعالیت‌هاى آموزشى کشاورزی، نزدیک ۸ درصد را به ماهیگیرى و شیلات، ۲/۶ درصد را به جنگل‌دارى و ۶/۱۳ درصد بقیه را به سایر آموزش‌هاى مربوط به کشاورزى و منابع طبیعى اختصاص داده است. اما با توجه به آنچه در زمینهٔ حیاتى بودن ترویج و آموزش کشاورزى مطرح شد چرا هنوز در بسیارى از کشوردهاى در حال رشد:


۱- در قالب آموزش‌هاى مؤثر تربیت نیروى انسانى سرمایه‌گذارى‌هاى کلان بازدهٔ اندکى دارد؟.


۲- صدها زن و مرد جوان فارغ‌التحصیل از مدارس و دانشکده‌هاى کشاورزى هیچ‌جا به‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم در امر توسعهٔ کشاورزى دخالت ندارند؟.


۳- کشاورزانى که عمرى در کار کشاورزى اشتغال داشته‌اند و به‌شدت نیازمند افزایش کارآئى حرفه‌اى هستند از آموزشى که واقعاً بدان احتیاج دارند دور مانده‌اند؟.


علاوه بر پرسش‌هاى فوق باز هم باید دریافت که چرا، به‌ویژه در کشور ما، کشاورزى که حیاتى‌ترین نقش را در تأمین احتیاجات کشور و رفع نیازهاى جمعیت انبوه آن دارد على‌رغم تأئید همه متخصصان، صاحب‌نظران، سیاست‌مداران و مسؤولان دوره‌هاى مختلف تاریخ کشور هنوز هم کمترین رشد را دارد و آن طور که باید و شاید مورد توجه قرار نمى‌گیرد.

منبع : سایت آفتاب

ترویج و آموزش کشاورزی

ترویج و آموزش کشاورزی نوعی آموزش غیر رسمی به روستائیان و علاقمندان به کشاورزی برای آشنائی و استفاده از فناوری‌های نو جهت افزایش تولید و بهره‌وری و درآمد و ارتقای سطح زندگی تولیدکنندگان کشاورزی و رسیدن به اهداف توسعه کشاورزی و روستائی است.

ترویج کشاورزی یاری هدفدار در تصمیم‌گیری و شکل گیری نظرات تعریف شده است. کارشناسان آن را نوعی مداخله گری ارتباطی حرفه‌ای می‌‌دانند که توسط یک نهاد به منظور ایجاد تغییرات داوطلبانه رفتاری در کشاورزان با فرض داشتن منافع جمعی یا اجتماعی بنا می‌شود.

هدف ترویج کشاورزی رسیدن به اهداف توسعه کشاورزی و ارتقاء سطح زندگی کشاورزان بویژه کشاورزان خرده‌مالک و تهیدست است تا از طریق آشنائی با یافته‌های پژوهشی و فناوری بصورت ساده و کاربردی بتوانند با افزایش تولید و کاهش هزینه و کسب درآمد بیشتر سطح زندگی خود و خانواده را فراهم نمایند. ترویج کشاورزی در کشورهای در حال توسعه برای رسیدن به اهداف توسعه کشاورزی و روستائی یکی از عناصر ضروری است که بیشتر در قالب نظامهای دولتی و اخیرا در برخی کشورها بصورت فعالیتهای ترویج خصوصی کشاورزان را تحت آموزش به روشهای مختلف قرار می‌دهند. البته در کشور ما این هدف آنگونه که انتظار میرود محقق نگردیده است زیرا کارشناسان ما پس از تحصیل به خاطر کم تجربگی و تئوریک بودن مطالب درسی تدریس شده در دانشگاه اکثرا یا بیکارند یا هنگام ورود به عرصه کار و در عمل به جای کمک به رشد و توسعه کشاورزی و ترویج کشاورزی بین کشاورزان به پشت میز نشینانی تئوری پرداز و آمارساز مبدل می شوند که حتی کشاورزان نیز بر ناکار آمدی بسیاری از آنان در عرصه عمل به علوم آموخته شان شاهدند. و توجه به نابسامانی ها و عدم پیشرفت چشمگیر در این عرصه تاییدی بر این مدعااست .
منبع : دانشنامه آزاد ویکی پدیا